Wonderlijk Myanmar!

Het stond al een paar jaar op mijn ‘wishlist’ het bijzondere land Myanmar! En nu eindelijk vlogen we naar Yangon. Vanuit het vliegtuig zagen we veel zand en enkele huisjes hier en daar. Eenmaal aangekomen sloeg de hitte als een klap in je gezicht. Van de 30 graden in Maleisië gingen we over naar 44 graden in Yangon. Het was echt snikheet. We hadden op voorhand al een accommodatie geregeld en via een taxipunt op het vliegveld reden we er voor 6 euro naar toe.

Het was ongeveer een half uurtje rijden en deze rit was onze eerste impressie van Myanmar. Langs de weg stonden wat koeien, we zagen veel zand, overvolle tuktuks en scooters met een hele familie achterop.
Het voelde een beetje als India maar toch ook weer niet. Na deze rit checkte we in bij het hotel.

Het was een hele mooie kamer met een heerlijke airconditioning waar we een beetje konden afkoelen.

In de namiddag zijn Thijs en ik de buurt gaan verkennen en ook al was de zon bijna onder het bleef ontzettend heet. Het kostte veel vocht en energie om te bewegen waardoor we een beetje duizelig werden. Na een maaltijd in de zowat enige shoppingmall ( een supermarkt met enkele westerse restaurants) zijn we dan ook weer gauw naar onze koele hotelkamer gegaan.

In Yangon staat de Shewadagonpagode die je zeker niet moet missen tijdens je bezoek aan Myanmar. Na een lekker ontbijtje hebben we de taxi gepakt om naar de pagode te gaan. De Schwedagonpagode is de grootste tempel van Myanmar. Deze kegelvormige, 98 meter hoge, met 50.000 kilo bladgoud en vele duizenden kostbare edelstenen bedekte pagode bevindt zich op de heuvel Singuttara in een buitenwijk van Rangoon. ( bron: Wikipedia). Bij de ingang moet je je slippers of schoenen uit doen en volgen er een aantal trappen die je naar de pagode brengt. Het is niet toegestaan om met blote schouders of een korte broek de pagode te bezichtigen.

Aan de zijkant van deze trappen zitten allerlei shops die verschillende boeddhistische beelden, sieraden en andere accessoires verkopen. Boven aangekomen werden we er tussen de locals uitgeplukt en naar een ticket counter gebracht waar we een fee betaalde van €6,50.

En toen begonnen we aan een ronde om de pagode. De stenen waren zo gloeiend heet (ondanks dat ze wit waren) dat iedereen van het ene plekje naar de andere schaduwplek rende. De pagode is echt indrukwekkend en na een fotootje of 30 hebben we deze vanaf een afstandje aanschouwd.

We werden uitgenodigd door een monnik om bij hem te zitten. Hij was koffie aan het drinken en wilde deze graag delen met ons. De monnik sprak goed Engels en was benieuwd wat ons daar bracht, waar we vandaan kwamen en wat we nog gingen doen. Hij vertelde ons dat we in de woensdag tempel zaten. Hij vroeg ons naar onze geboortedag en legde uit dat in het boeddhisme geboortedagen worden vereerd.

Iedere dag van de week heeft een eigen boeddha en deze kun je vereren door hem bloemen, fruit of andere offers te brengen. Naast de boeddha staat een pot met water en een beker. Voor je geluk is het belangrijk dat je de boeddha onderdompelt met water. Dit doe je net zo vaak als je leeftijd.

Na dit boeiende gesprek zijn we verder gelopen maar door de felle zon werd ik wederom duizelig en besloten we om maar naar de hotelkamer te gaan. Hier hebben we de middag verder doorgebracht totdat de zon weer onder was.

Normaal is het niet zo extreem heet in Myanmar maar toevallig zijn wij er in het heetste seizoen vlak voordat het regenseizoen start. De beste reistijd schijnt in november en december te zijn. De temperaturen liggen dan tussen de 25 en 30 graden.

Vanuit Yangon zijn we de volgende dag vertrokken met de trein naar Bagan.
Het was een treinreis van 18 uur langs het platteland. Thijs en ik hadden een first class privé coupé welke afgezonderd was van de rest. Normaal deel je deze met 4 mensen maar wij hadden het geluk dat er niemand anders bijkwam.

Onze coupé had 4 banken welke je kon transformeren naar 2 lage bedden, ook had het 2 upperbeds, een ventilator en een eigen wc. Het was een lange maar geweldige treinreis. We reden langs het platteland en dat gaf een goede indruk van het dagelijks leven. Om de treinrails heen zijn dorpjes waar allerlei kinderen aan het wachten waren op de trein die 1 a 2 keer per dag langs kwam. Ze stonden te zwaaien en sommige trokken een sprintje mee met de trein. Hun lach was zo oprecht    ( en ook al hadden we niets lekkers om te geven ) ze vonden het al leuk om ons en de trein te zien.

Tijdens deze 18 uur hebben we zowel de zonsondergang en zonsopgang gezien. Dezelfde afstand kun je ook met een bus afleggen welke s’nachts in 8 uur doorrijdt maar dan mis je al die mooie mensen langs de rails!

Rond een uur of 10 de volgende morgen kwamen we aan in Bagan. Deze omgeving staat bekend om zijn vele pagodes, stoepas en tempels. Aangezien wij best moe waren hebben we de eerste dag niet veel ondernomen buiten een paar heerlijke duiken in het zwembad.

De volgende dag huurde we twee e- bikes. Dit zijn oplaadbare scooters. Ze maken geen geluid maar rijden wel een kilometer of 45, ideaal voor lange afstanden.

Na een 5 kilometer kwamen we aan in Old Bagan. Wat een indrukwekkende en magische omgeving is dat! Door de hitte was veel uitgedroogd en leek het alsof we door een woestijn reden. We zijn bij een aantal tempels naar binnen gegaan en reden rond het middaguur weer terug omdat het veelte warm werd. De middaguren brachten we door bij het zwembad om maar iets van verkoeling te hebben en na half 6 reden we terug naar Old Bagan om de zonsondergang te zien.

Een aantal stoepas, pagodes of tempels hebben de mogelijkheid om op te klimmen en vanuit daar heb je geweldig overzicht van de volledige vlakte.

Tijdens onze zoektocht naar zo een stoepa kwamen we een jongen tegen die daar woont. Hij vroeg ons waar we naar op zoek waren en vroeg ons hem te volgen. Hij bracht ons naar een tempel die niet op de kaart stond maar een geweldig uitzicht had.

Dit bleef niet onopgemerkt want toen we onze klim naar boven hadden gemaakt werden we vergezeld door nog een groepje toeristen. Met hun erbij was het iets minder romantisch maar wat een bijzondere belevenis was dit! Toen de zon eenmaal onder was zijn we terug gegaan naar het hotel.

De volgende dag wilde we de zonsopgang zien. Ondanks dat we om 5:15 uur uit de veren waren hadden we het mooiste moment al gemist. We zijn nog wel op pad gegaan en hebben andere tempels en pagodes bekeken aangezien er in deze omgeving wel duizenden staan. In de middag lagen we weer lekker bij het zwembad en in de avond wilde we opnieuw de zonsondergang bekijken. Maar terwijl Thijs onze bungalow verliet ging hij door zijn enkel en deed het erg veel pijn om te lopen.
Zelf ben ik wel naar Old Bagan gegaan en heb de zonsondergang van een andere pagode aanschouwd. Het is zo indrukwekkend om te zien dat ik er geen genoeg van kreeg. De volgende morgen ben ik dan ook om 4:30 uur opgestaan en samen met een Spaans stel naar de zonsopgang gaan kijken. Ook deze is adembenemend en aangezien ik de zon flink voor was heb ik nog een aantal pagodes bezocht waar ik eerder niet aan toegekomen was.
Aangezien Thijs nog pijn had met lopen zijn we nog een nacht in Bagan gebleven voordat we naar Inlay Lake vertrokken. Maar daarover lees je de volgende keer meer  😉

Liefs,

Djoen en Thijs
0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *