Na een stevig ontbijtje zijn we met een privébusje naar het station van Lijiang vertrokken. Het was een beetje gehaast waardoor ik mijn lekkere nekkussentje ben vergeten in het hotel.

Eenmaal aangekomen op het station hebben we snel tickets gekocht voor de trein en konden we door de security check.

Ik heb het nog niet genoemd in mijn eerdere reisverhalen maar ook China staat op scherp.
Zodra je gebruik maakt van een trein, metro of vliegtuig moet je (nadat je een kaartje hebt gekocht) eerst door een security check en wordt je bagage gecontroleerd. Alle flesjes worden door een apart apparaat gecontroleerd op giftige stoffen en scherpe voorwerpen zijn verboden.

Na een geslaagde controle konden we verder naar de trein. We hadden dit keer een hardseat oftewel een harde bank die je met drie/ vier man moet delen. Echter hadden ze voor onze coupé net wat meer tickets verkocht waardoor wij niet meer op de bank paste.

Thijs en ik zaten dan ook buiten onze coupé wat er voor zorgde dat heel de trein op de hoogte was van onze aanwezigheid. Na een half uurtje op de bagage te hebben gezeten gaf de conducteur ons een privé coupé.

Na een vlotte treinreis kwamen we aan in Dali. Vanuit het station pakte we voor 8 euro de taxi naar het oude gedeelte van Dali wat ongeveer 40min verderop ligt. Eenmaal aangekomen checkte we bij ons hostel in en na een biefstuk met wat frietjes ging de avond voorbij.

De volgende dag scheen de zon flink en hebben we wat gestruind door het oude stadje. In Lijiang waren de huisjes bruin maar in Dali meer wit. Het was niet zo groot als Lijiang maar wel gezellig. Echter was er geen terrasje te vinden en hebben Thijs en ik de mensen zitten observeren vanaf een bankje. Door een tijdje in de hoofdstraat te zitten zagen we dat er een kat en muis spel gaande is tussen de politie en verkopers die producten vanaf een matje verkopen.

In dit straatje stonden wel een stuk of 20 verkopers die iedere keer een half uurtje de tijd hadden om wat te verkopen en dan alles gauw weer moesten opruimen, omdat ze niet betrapt mogen worden door de politie want die kunnen hun verkoopwaar innemen.

Na dit een aantal keer te hebben gezien hebben we nog wat gegeten en zijn we hostelwaarts gegaan. De volgende dag hebben we een fietsje gehuurd en zijn we rond Dali gaan fietsen. Dali staat bekend om een groot meer en dat is ook precies waar we omheen zijn gefietst.  Niet helemaal want dan heb je wel een dag of 2/3 nodig.
Maar voordat we bij de rivier kwamen moesten we een stukje over de snelweg fietsen wat ons zo raar leek waardoor we bij een druk kruispunt even stopte.

Op een afstandje hoorden we een chinese jongen in perfect engels roepen dat het nornaal is om op de snelweg te fietsen en dat we hem konden volgen.
Harrie (dat is zijn zelfgekozen Engelse naam) woont in Shanghai en is, samen met zijn vriend Kevin, een paar dagen op vakantie in eigen land. Zij waren ook nog nooit eerder naar het meer geweest maar hij sprak in ieder geval engels en Chinees waardoor zij al gauw onze tourguides werden.

Nadat we een paar kilometer langs het meer hadden gefietst zijn we naar een tempel complex gereden. Een kaartje is normaal 119 yuan pp dat is onder zo een 16 euro maar dat vonden Harrie en Kevin teveel en gingen onderhandelen over de prijs. Wat goed lukte want uiteindelijk zijn we voor 55 yuan pp naar binnen gegaan. Echter was het al wel tegen sluitingstijd en was het lekker rustig.

Het was een boeddhistische tempel met verschillende tempels die opgedeeld waren in lagen.  Het was ontzettend mooi om te zien en we hebben er behoorlijk wat tijd gespendeerd. We kwamen binnen en toen was het nog licht, we hebben veel foto’s gemaakt tijdens de schemering en gingen in het donker naar buiten.

Alleen was er geen enkele poort meer open en bleek het complex al gesloten te zijn. En aangezien we niet wisten of er nog een bewaker zou komen zijn we maar over het hek geklommen om naar buiten te gaan. Gelukkig stonden onze fietsen nog bij de ingang en hebben we nog 3 km langs de snelweg gefietst naar ons hostel.

De volgende dag hebben we het relaxte Dali achter ons gelaten en zijn we met de trein naar Kunming vertrokken. Ook dit was weer een rit van 6 uur op een harde bank die we deelde met nog 3 man. Eenmaal aangekomen hebben we de avond lekker doorgebracht op onze hotel kamer. De volgende dag zijn we met een bus naar het vliegveld gereden en vanuit Kunming naar Guilin gevlogen.

Hoe die vlucht voorbij vloog hoor je de volgende keer 😉

Liefs! Thijs en Djoen